Podwieszanie sprzętu do terapii Integracji Sensorycznej

Haki, rama albo belka

---

W terapii integracji sensorycznej wykorzystywane są różnego rodzaju podwieszane przyrządy. W związku z tym musimy przygotować dla nich stabilne, bezpieczne punkty zaczepienia. Zadanie, tyleż oczywiste co trudne, pociągające za sobą konieczność pogodzenia walorów użytkowych z uwarunkowaniami techniczno-budowlanymi przypisanymi do konkretnego lokalu, w którym ma zostać uruchomiona sala do terapii. Często spotykam się z pytaniem, jaki sposób podwieszenia sprzętu jest najlepszy? Jaki wybrać? Jaki polecam? Trudno na to pytanie odpowiedzieć jednoznacznie. Każdy z opisanych poniżej sposobów montażu ma swoje wady i zalety. Każdy ma jakieś ograniczenia. Bardzo często o wyborze sposobu podwieszania decydują warunki techniczno-budowlane dla danego lokalu i w takiej sytuacji inwestor ma już niewiele do powiedzenia. Osobnym zagadnieniem są osobiste preferencje terapeutów. "Na szkoleniu widziałam ramę - w gabinecie chcę ramę. Szkoliłam się na zawiesiach stropowych - te będę uważała za dobre rozwiązanie". Potrafię to zrozumieć choć uważam, że warto zapoznać się z innymi, alternatywnymi sposobami zawieszenia sprzętu. Wśród nich znajdziemy:

• podwieszenie na hakach zamontowanych w stropie
• podwieszenie na wolno stojących ramach
• podwieszenie sprzętu na stałych, samonośnych konstrukcjach
• podwieszanie na belkach drewnianych lub stalowych opartych o ściany
• podwieszanie sprzętu na lekkich, przenośnych konstrukcjach

 

Haki osadzone w stropie

---

Podstawowy sposób podwieszania sprzętu, na którym prowadzona jest terapia integracji sensorycznej. Najprościej mówiąc, w stropie sali instalowane są na stałe haki, do których poprzez różnego rodzaju zawiesia przypinane są huśtawki i innego rodzaju przyrządy terapeutyczne. Warunkiem niezbędnym dla zastosowania tego typu rozwiązania jest odpowiednia, pozwalająca na przeniesienie dodatkowych obciążeń, konstrukcja stropu. Nie każdy strop może być wykorzystany do montażu tego typu haków. Ocena parametrów technicznych stropu leży w gestii inżynierów budownictwa posiadających właściwe kwalifikacje i uprawnienia. Sama czynność nawiercenia odpowiedniego otworu i osadzenia w nim odpowiedniej kotwy może z powodzeniem być wykonana przez firmę budowlaną. Technik montażu jak i rodzajów kotew jest wiele, a ich wybór zależy bezpośrednio od konstrukcji stropu i powinien zostać precyzyjnie wskazany w projekcie.

• nieograniczone żadnymi elementami konstrukcyjnymi pole pracy dla terapeuty i dziecka
• prostota i łatwość nadzoru stanu technicznego
• możliwość wykorzystania całej powierzchni sufitu i instalacja wielu, dodatkowych haków pozwalających na przygotowanie dużej liczby punktów zawieszania sprzętu, co w znakomity sposób ułatwia efektywne wykorzystanie możliwości przyrządów terapeutycznych
• rozwiązanie stosunkowo ekonomiczne i wbrew pozorom dość łatwe do zorganizowania
• duża uniwersalność i wygoda w codziennej pracy
• prosty demontaż w przypadku konieczności zmiany lub opuszczenia zajmowanego lokalu

• szczególnie w odniesieniu do "placówek instytucjonalnych" brak możliwości uzyskania /poza oceną stropu/ dokumentów potwierdzających techniczne właściwości takiego zawieszenia
• niechęć monterów do wykonywania tego typu montażu. Jeśli nie mamy "znajomego", który się tego podejmie, będziemy mieli kłopot ze zleceniem tej pracy
• możliwe utrudnienia w przypadku lokali z podwieszanymi stropami kryjącymi instalacje wentylacyjne czy klimatyzacyjne
• prostota będąca dużą zaletą, dla części użytkowników jest wadą i dowodem "nieprofesjonalności"
• brak przekonania części użytkowników do wytrzymałości i trwałości takiego rozwiązania
• wymagana zgoda właściciela lokalu na instalację haków

Podsumowując:

Haki montowane w stropie posiadają wysokie walory użytkowe, stosunkowo niski koszt realizacji. Jeśli zostaną w prawidłowy sposób zainstalowane, będą służyły użytkownikowi, z powodzeniem, przez wiele lat. Nieco szerzej o hakach stropowych piszemy w innym artykule.

 

Wolno stojące ramy do podwieszania sprzętu

---

Rama wykonana ze stali o rozpiętości ok 3m przeznaczona do podwieszania sprzętu terapeutycznego. Dostępne na rynku konstrukcje różnią się nieco rozmiarami, materiałem, z którego zostały wykonane, osprzętem dodatkowym i sposobami wykończenia. Wszystkie jednak mają służyć temu samemu celowi. Ponieważ zostały zaprojektowane według nieco odmiennych założeń projektowych może okazać się, że dla poprawienia walorów użytkowych /bezpieczeństwa/ będzie istniała potrzeba przykręcenia ich na stałe do podłogi. Ramy tego typu dostarczane są w elementach i dopiero na miejscu montowane w jedną całość. Nie oznacza to jednak, że jest to konstrukcja przeznaczona do przewożenia z miejsca na miejsce jako mobilne narzędzie pracy. Rozmiary i ciężar poszczególnych elementów bardzo utrudniają takie zastosowania. Standardowa rama wyposażona jest w trzy punkty podwieszania sprzętu. Istnieją również inne, bardziej rozbudowane zestawy. Zasada konstrukcji i zastosowanie pozostaje jednak bez zmian.

• rama jest kompletną konstrukcją i decydując się na jej zakup mamy pewność, że została ona wykonana zgodnie z projektem, z zachowaniem niezbędnych rygorów technicznych
• odpada nam organizowanie inżynierów budowlanych, monterów i kłopoty związane z instalacją haków stropowych
• estetyka, elegancja i "profesjonalny" wygląd
• dla użytkowników "instytucjonalnych" wygodne i bezpieczne rozwiązanie
• łatwy do oszacowania koszt zakupu i instalacji
• możliwość przeniesienia ramy, w przypadku zaistnienia takiej konieczności, do innego pomieszczenia/lokalu
• możliwość użytkowania praktycznie w każdym pomieszczeniu
• nie wymaga zgody właściciela lokalu na instalację takiej konstrukcji

• rama w zdecydowany sposób ogranicza pole pracy dla terapeuty i dziecka. Ćwiczenia odbywają się pomiędzy dwoma, pionowymi elementami konstrukcyjnymi. Dla części dzieci nie jest to sytuacja komfortowa
• pomimo zabezpieczenia konstrukcji ramy ochronnymi osłonami istnieje podwyższone ryzyko urazu
• stosunkowo wysoki koszt
• ograniczona ilość punktów podczepiania sprzętu
• "zagracanie" pomieszczenia
• potencjalne zagrożenia dla innych osób w pomieszczeniu
• ograniczona funkcjonalność

Podsumowując:

Jeśli chcemy uniknąć organizacyjnych kłopotów jakie niesie z sobą instalacja haków w stropie, lub ze względów technicznych nie możemy ich zainstalować i będziemy pamiętać o ograniczeniach funkcjonalnych, to rama do podwieszania sprzętu jest właściwym wyborem. W rękach sprawnego terapeuty będzie pełnowartościowym narzędziem pracy.

Konstrukcje samonośne

---

Ten typ konstrukcji do podwieszania sprzętu jest połączeniem funkcjonalności haków stropowych z walorami wolno stojących ram. W jednym i drugim przypadku nie powiela ich zasadniczych wad. W przypadku, kiedy nie można obciążyć stropu a ściany wewnętrzne nie nadają się do montażu belek, nie pozostaje nic innego niż użycie tego typu rozwiązania. Sporządzonej na podstawie indywidualnego projektu, umieszczonej wewnątrz sali, nie obciążającej stropu i ścian, konstrukcji. Prezentowane na fotografiach przykładowe rozwiązania zostały wykonane według tych właśnie założeń. Przypominają nieco "rozrośnięte" ramy, które zostały opisane powyżej. Obejmują całe pomieszczenia i rozpięte są pomiędzy przeciwległymi ścianami. Różni je zastosowany materiał /metal, drewno/ i rozmiar/4,5m oraz ok.6m/. Pozioma część w formie krzyża służy poprawie funkcjonalności i nie jest w żadnym punkcie powiązana z sufitem. Ciężar konstrukcji oparty jest na pionowych wspornikach montowanych do ścian i podłogi. Nie ma w tej dziedzinie gotowych wzorów ani szablonów. Wszystko zależy od konkretnych potrzeb, konkretnego gabinetu, a ściślej mówiąc konkretnego pomieszczenia. Tyle możliwych rozwiązań ile potrzeb.
Chcąc pozyskać tego typu konstrukcję będziemy potrzebować pomocy doświadczonego konstruktora, który dokona niezbędnych obliczeń wytrzymałościowych. Z przygotowanym przez niego projektem należy udać się do zakładu ślusarskiego. Tego typu zakłady są w stanie wykonać nam taką konstrukcję. Pozostaje malowanie i montaż w lokalu. Musimy liczyć się ze znaczącymi kosztami.

• bardzo wysokie walory użytkowe
• dowolność w projektowaniu
• relatywnie wysokie bezpieczeństwo
• brak ograniczeń dla pola pracy z dzieckiem
• "profesjonalny" wygląd

• konieczność wykonania indywidualnego projektu
• wysoki koszt
• konieczność uzgodnień z właścicielem lokalu
• "przywiązanie" konstrukcji do konkretnego lokalu i praktycznie brak możliwości przeniesienia gdzie indziej
• spory wysiłek logistyczno-organizacyjny związany z projektowaniem, wykonaniem i instalacją
• jeśli będziemy decydować się na konstrukcje drewniane należy liczyć się z trudnościami w zakupie odpowiedniego, klejonego drewna konstrukcyjnego

Podsumowując:

Gdyby nie koszt, można by napisać, że tego typu rozwiązania są optymalne. Wysoka funkcjonalność jest zdecydowaną zaletą.

Belki rozpięte pomiędzy ścianami

---

Jeśli warunki techniczne na to zezwalają, możemy w poprzek sali do terapii zamontować drewniane lub stalowe belki stanowiące podstawę do podwieszania sprzętu i przyrządów terapeutycznych. Jest to, swego rodzaju ukłon, w kierunku zadowalającej funkcjonalności i w miarę akceptowalnej ceny. Użytkowo sprawdzają się one lepiej niż ramy. Nie mają pionowych elementów konstrukcyjnych. W zasadzie tego typu belka przypomina poziomą belkę ramy, z tym, że jest dłuższa i montowana pomiędzy ścianami.
Podobnie jak przy konstrukcjach samonośnych będziemy potrzebować pomocy specjalistów. Konstruktora, ślusarza lub stolarza oraz monterów.

• wysokie walory użytkowe
• dowolność w projektowaniu
• relatywnie wysokie bezpieczeństwo
• brak ograniczeń dla pola pracy z dzieckiem
• "profesjonalny" wygląd

• konieczność wykonania indywidualnego projektu
• konieczność uzgodnień z właścicielem lokalu
• "przywiązanie" konstrukcji do konkretnego lokalu i praktycznie brak możliwości przeniesienia gdzie indziej
• wysiłek logistyczno-organizacyjny związany z projektowaniem, wykonaniem i instalacją
• jeśli będziemy decydować się na konstrukcje drewniane należy liczyć się z trudnościami w zakupie odpowiedniego, klejonego drewna konstrukcyjnego

Podsumowując:

Rozwiązanie będące kompromisem pomiędzy możliwościami a ceną, funkcjonalność.

Lekkie konstrukcje adaptowane do podwieszania sprzętu terapeutycznego

---

Temat wraca co roku przed okresem wakacyjnym. Organizatorzy turnusów rehabilitacyjnych i terapeutycznych poszukują na rynku lekkich, przenośnych konstrukcji, które łatwo można by było zabrać ze sobą do wynajętego ośrodka. Tam też wykorzystać do podwieszania sprzętu i przyrządów, na których prowadzona będzie terapia. Kolejną grupą zainteresowaną tego typu konstrukcjami są organizatorzy szkoleń i pokazów terapii integracji sensorycznej. W przysłowiu, to potrzeba jest matką wynalazków, nie nie ma przesady. Wiemy, o używaniu do podwieszania sprzętu konstrukcji huśtawek ogrodowych czy stelaży od hamaków. Należy jednak stanowczo podkreślić, że tego typu działania są igraniem z bezpieczeństwem ćwiczących dzieci. W przypadku zaistnienia wypadku nie znajdziemy argumentów dla obrony naszego braku odpowiedzialności. Pamiętać należy, że konstrukcje te nie zostały zaprojektowane do celów, w jakich chcielibyśmy je wykorzystywać. Robimy to na własną odpowiedzialność i ryzyko naszych podopiecznych, a dobre chęci nie wystarczą do wytłumaczenia braku wyobraźni. Cały czas należy pamiętać, że jest to rozwiązanie zastępcze i zdecydowanie nie polecane przez nas.

• mobilność przy założeniu, że konstrukcja zachowa stabilność i będzie posiadała odpowiednią wytrzymałość
  

• nieprzewidywalna stabilność i wytrzymałość
• wykorzystanie niezgodne z przeznaczeniem
• przypadkowość wymiarów
• ryzyko zaistnienia wypadku

Podsumowując:

Uważamy, że mobilność takich rozwiązań w żaden sposób nie rekompensuje ryzyka związanego z ich zastosowaniem. Konieczność i pozorny brak innych rozwiązań nie uzasadniają zastosowania urządzeń mogących stanowić zagrożenie.

Na zakończenie

---

W powyższym artykule chcieliśmy uzmysłowić Państwu, że sposobów na podwieszenie sprzętu jest bardzo wiele i trudno znaleźć lokal, w którym zamontować podwieszenia się nie uda. Oczywiście pociąga to za sobą mniejsze lub większe koszty, mniejszy lub większy wysiłek organizacyjny. Często jednak warto przyjąć na siebie te dodatkowe obciążenia, aby mieć możliwość uruchomienia gabinetu w atrakcyjnym i funkcjonalnym lokalu. Decyzja oczywiście spoczywa w Państwa rękach.
Nie sposób wskazać jednego, najlepszego sposobu na podwieszanie sprzętu. W każdym przypadku jest to wybór indywidualny nacechowany troską o bezpieczeństwo i prawidłowy przebieg terapii. Warto również zwrócić uwagę, że artykuł nie opisuje konkretnych rozwiązań, nie wskazuje producentów, omawia jedynie ramowo wybrane, możliwe do zastosowania sposoby zawieszenia sprzętu. Za konkretne projekty i ich funkcjonalność odpowiadają już ich wykonawcy/projektanci i producenci. Wybierając konkretne rozwiązanie należy zwracać zawsze uwagę na kilka czynników. Wśród nich do najważniejszych należą:

• względy natury techniczno-budowlanej narzucane przez lokal
• bezpieczeństwo użytkowania - wykończenie, zabezpieczenie wystających elementów, w przypadku ram - maty i osłony zabezpieczające itp.
• przewidywaną intensywność użytkowania - stała terapia czy sporadyczne szkolenia itp.
• wiek podopiecznych i rodzaj/zakres deficytów jakimi będą oni obciążeni - innego rodzaju sprzętu i podwieszeń wymagamy dla terapii małych dzieci, a innego dla osób dorosłych, innego w przypadku różnego rodzaju niepełnosprawności. Inny sprzęt, inne zawiesia.
• planowany czas użytkowania lokalu - jeśli dana lokalizacja jest tymczasowa, to nie warto inwestować w rozbudowane, stałe konstrukcje
• inne rodzaje zajęć terapeutycznych prowadzonych w tej samej sali - dotyczy sal wielofunkcyjnych, w których prowadzone są różnego rodzaju terapie lub zajęcia
• możliwości finansowe
• gotowość do podjęcia wyzwań organizacyjnych

Pamiętać również należy o tym, że wszelkiego typu konstrukcje montowane w lokalu /najczęściej wynajmowanym/ wymagają poza uzgodnieniami i projektami czysto technicznymi również uzgodnień z właścicielem lokalu. Zaniechanie tego może w przyszłości zaowocować niepotrzebnymi kłopotami i narazić nas na zbędne koszty.

Źródło: http://sklep.integracjasensoryczna.pl